به نقل از «تسنیم»

نگاهی به فیلم «بهشت تبهکاران»| روایتی کند و کسل کننده از یک پرونده جذاب

تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۰۱۳۱۸

سال‌های پایانی دهه بیست تا نیمه دهه سی، سال‌هایی سرشار از حادثه و اتفاق‌های مهم است که هر یک از آنها می‌تواند دستمایه تولید چند فیلم و سریال شود. - اخبار فرهنگی -

خبرگزاری تسنیم-محمد جلیلوند

سال‌های پایانی دهه بیست تا نیمه دهه سی، سال‌هایی سرشار از حادثه و اتفاق‌های مهم است که هر یک از آنها می‌تواند دستمایه تولید چند فیلم و سریال شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به ویژه ماجرای ملی شدن نفت که پر از شخصیت‌های دراماتیک و ماجراهای پیچیده است که در صورت درست نوشته شدن و سرسری نگذشتن نویسندگان فیلمنامه از آن، جذابیت‌های بالقوه زیادی برای مخاطبان و علاقمندان تاریخ معاصر کشورمان دارد. در سال‌های اخیر سینماگران ایرانی توجه بیشتری به این قبیل قصه‌ها نشان داده و تلاش زیادی برای روایت آن روی پرده نقره ای انجام داده‌اند. فیلم سینمایی (بهشت تبهکاران) ساخته مسعود جعفری جوزانی که در پنجمین روز جشنواره فیلم فجر در سالن همایش‌های برج میلاد برای اهالی رسانه به نمایش درآمد، یکی از تازه‌ترین نمونه‌ها در این باب است که براساس پرونده قتل پیچیده و پررمز و راز احمد دهقان به دست حسن جعفری ساخته شده است.

جعفری جوزانی که علاقه زیادی هم به تاریخ یکصد سال اخیر ایران دارد، دست روی پروند‌ه‌ای گذاشته که وجوه دراماتیک خوبی داشته و سینما قالب مناسبی برای روایت آن به حساب می‌آید. اما اینکه خوب از کار درآمده یا نه موضوعی است که به آن خواهیم پرداخت. در بیست دقیقه ابتدایی فیلم، جوزانی به خوبی روی فضای ملتهب سال پایانی دهه بیست در آبادان پرداخته و روی حضور پررنگ ملی‌گرایان در کنار طرفداران حزب توده مانور داده که هردو در آن ایام طرفداران زیادی داشته‌اند. دستگیر شدن حسن جعفری جوان که کارمند شرکت نفت بوده و روزنامه نگاری هم می‌کند، در تظاهرات روز کارگر و شکنجه شدنش نقطه عطف اول فیلمنامه بهشت تبهکاران به حساب می‌آید. جایی که سروان نقشینه پس از پشت کردن دوستانش به او و در راس آنها دختری که دوستش دارد، او را با یک نقشه قبلی همراه خود به تهران برده و با احمد دهقان نماینده مجلس و صاحب امتیاز تهران مصور آشنا می‌کند. آشنایی جعفری با نامزد نقشینه و متعاقب آن علاقه‌ای که میانشان ایجاد می‌شود، قصه را با ریتمی مناسب پیش برده و در عین حال گره‌هایی هم به آن می‌اندازد.

جوزانی که قصه پروپیمانی هم در اختیار دارد یک داستان فرعی با محوریت برادر حسن که فراری از دست حکومت پهلوی است، خلق کرده و آن را به تنه اصلی فیلمنامه گره می‌زند. همین طور داستانک مربوط به سروان قبادی از نفوذی‌های توده در ارتش که خواهرزاده نامزد نقشینه بوده و در فصل گره گشایی نیز نقشی کلیدی ایفا می‌کند. دستور سروان نقشینه به قتل احمد دهقان به ضرب گلوله پارابلومی که در اختیار حسن گذاشته، نقطه عطف بعدی است که شوک خوبی به قصه داده و تماشاگر را آماده پرده پایانی می‌کند. اما دقیقا بهشت تبهکاران که جوزانی در زیر متن آن به عدم استقلال قوه قضاییه آن ایام پرداخته، از همین جا سقوط می‌کند. شخصیت‌های متعدد همچون: مظفر بقایی و ... که ریشه در تاریخ دارند، وارد داستان شده و فصل پایانی را به فصلی مطول و کسل‌کننده تبدیل می‌کنند! در حقیقت قصه از ظرف سینما خارج شده و به یک مینی سریال تبدیل می‌شود بدون آن که شخصیت های وارد شده وجوه دراماتیک آنچنانی داشته باشند.    

حواشی روز پنجم فیلم فجر|رقابت سنگین «بی بدن» و «بهشت تبهکاران» بر سیمرغ حاشیه/ 14 کیلو کم کن تا «مجنون» شوی!

 

 یکی از نکاتی که به فیلم لطمه وارد کرده، انتخاب بازیگرانش است. امیرحسین آرمان به لحاظ چهره شباهت‌هایی به حسن جعفری داشته اما آن کاریزمای لازم برای کشاندن تماشاگر به سمت خود در قامت یک قربانی را ندارد. در نقطه مقابل، پژمان بازغی که به لحاظ قد و قامت شباهت زیادی به دهقان دارد موفق ظاهر شده و به شمایل مردی اهل سیاست که دلمشغولی‌های هنری هم داشته نزدیک شده است. حضور سحر جعفری جوزانی در نقش دختری که به حسن جعفری علاقمند بوده در کنار رضا یزدانی که اساسا با نقش سروان نقشینه فاصله زیادی داشته و غلوهای موجود در بازی‌اش تماشاگر را آزار می‌دهد، پاشنه آشیل بازیگران بهشت تبهکاران به حساب می‌آیند.

مسعود جعفری جوزانی به لحاظ تکنیکی در بهشت تبهکاران موفق عمل کرده و به خوبی از عناصری همچون: طراحی لباس و صحنه، موسیقی و صدا به خوبی بهره گرفته است. اما مشکل اینجاست که این قصه طولانی و پر از شخصیت های اصلی و مکمل در ظرف سینما نگنجیده و بیشتر به درد تولید یک مینی سریال می‌خورد.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: چهل و دومین جشنواره فیلم فجر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر بهشت تبهکاران جعفری جوزانی حسن جعفری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۱۳۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) مدال ولایت را از امام زمان خود گرفت

یک استاد حوزه و دانشگاه در مورد مقام ولایت حضرت عبدالعظیم(ع) گفت: ایشان پس از آزمون‌های بسیار به مقام ولایت رسیدند و به خاطر محفوظ ماندن روایات ائمه اطهار علیهم السلام سختی‌های فوق‌العاده‌ای را متحمل شدند و کینه دشمنان به آن حضرت به اندازه‌ای بود که در روایتی آمده که حضرت را به صورت زنده در قبر گذاشتند.

به گزارش ایسنا، حجت الاسلام و المسلمین سید حسین مومنی -استاد حوزه و دانشگاه- شامگاه سه‌شنبه(۴اردیبهشت‌ماه) در مراسم شب رحلت حضرت عبدالعظیم(ع) و شهادت حضرت حمزه سید الشهدا(ع) در شبستان امام خمینی(ره) آستان مقدس گفت: حضرت عبدالعظیم(ع) در زمان حضرت امام هادی(ع) با عبارت "انت ولینا حقا" از امام زمان خود مدال و نشان ولایت را دریافت کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان این که امام هادی(ع) با بیان جمله "مرحبا بک یا اباالقاسم"، حضرت عبدالعظیم(ع) را خطاب کردند، افزود: ذکر کنیه بالاترین درجه تعظیم و تکریم است که امام هادی(ع) با این بیان حضرت عبدالعظیم(ع) را معرفی کردند.

حجت الاسلام والمسلمین مومنی اظهار کرد: حضرت عبدالعظیم(ع) با دریافت این مدال دچار عُجب و تکبر نشدند و زانوی ادب در محضر امام زمان خود نهادند و اعتقادات خود را عرضه کردند و این درس بزرگی بود که به همه انسان‌ها در همه زمان‌ها دادند.

وی با بیان این که مقام اهل‌بیت(ع) به واسطه قرب به خداوند متعال می‌باشد، افزود: مقام و منزلت بندگان و رحمتی که از جانب خدا به بندگان می‌رسد نیز به واسطه و به برکت ائمه اطهار(ع) است.

استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: بنا بر روایتی از امام صادق(ع) اگر فردی مورد تأیید خداوند متعال قرار بگیرد، این مسأله صورت نمی‌گیرد مگر به واسطه عبور از یک سری آزمون‌ها و ابتلائات، چرا که بی‌جهت بنده‌ای مورد حمد و ثنای خداوند و ائمه معصومین علیهم السلام قرار نمی‌گیرد.

وی افزود: این حدیث نشان می‌دهد که حضرت عبدالعظیم (ع) پس از آزمون‌های بسیار به مقام ولایت رسیدند و به خاطر محفوظ ماندن روایات ائمه اطهار علیهم السلام سختی‌های فوق‌العاده‌ای را متحمل شدند و کینه دشمنان به آن حضرت به اندازه ای بود که در روایتی آمده که حضرت را به صورت زنده در قبر گذاشتند.

حجت‌الاسلام والمسلمین مومنی با اشاره به تکریم بزرگان دین از مقام حضرت عبدالعظیم (ع) و حرم ایشان اظهار کرد: بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(ره) در شب زیارتی اباعبدالله (ع) به حرم حضرت عبدالعظیم (ع) تشرف می‌یافتند و از لسان آیت الله بهجت (ره) نیز نقل شده که حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل صعود و فرود ملائکه الهی است.

وی با بیان این که صاحب بن عباد در رساله خود به ویژگی‌هایی از حضرت عبدالعظیم (ع) اشاره کرده است، افزود: این محدث، حضرت عبدالعظیم (ع) را کثیرالحدیث و روایت معرفی کرده و ایشان را دین دار و دارای ورع خوانده است.

این مدرس حوزه و دانشگاه با بیان این که در عصر امروز نیروهای فراجا مورد هجمه خودی و غیر خودی در مورد مسأله حجاب در جامعه قرار گرفته‌اند، با بیان حدیثی از حضرت عبدالعظیم (ع) تصریح کرد: آن حضرت در روایتی که سند آن به امیرالمومنین علی(ع) می‌رسد، آورده است که روزی حضرت علی(ع) به همراه حضرت زهرا(س) به محضر رسول اکرم(ص) رسیدند و حضرت را در حال گریه مشاهده کردند و علت را پرسیدند و رسول اکرم(ص) فرمودند، در شب معراج دیدم برخی از زنان امت من که رعایت پوشش را در مقابل نامحرم نمی‌کنند، مورد عذاب و شکنجه هستند و من برای آنها گریه می کنم.

حجت الاسلام والمسلمین مومنی با اشاره به شب شهادت حضرت حمزه سید الشهدا (ع) بیان کرد: آن حضرت دارای شخصیت بسیار ممتازی بودند و این مقام به اندازه‌ای بود که حضرت زهرا(س) هفته‌ای دو بار و حتی در شرایط دشوار و آسیب جسمی خود بر سر مزار آن حضرت می‌آمدند.

وی در پایان گفت: حضرت حمزه سید الشهدا(ع) ولایت رسول گرامی(ص) را پذیرفت و آنچه داشت در راستای اعتلای اسلام و یاری پیامبر(ص) در طبق اخلاص گذاشت.

انتهای پیام